Wikisłownik

tytka

tytka (język polski) edytuj

 
tytka (1.1)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gw. (Poznań)[1], gw. (Łódź)[2], gw. (Górny Śląsk) torebka papierowa, kawałek papieru spiralnie zwinięty – opakowanie na cukierki
odmiana:
przykłady:
(1.1) (śląski) Uja przyniós cało tytka amoloków. → Wujek przyniósł pełną torebkę cukierków miętowych.
(1.1) (łódzki) W tytce były malinki, nadziewane marmoladą.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tyta ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Tüte[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑   Hasło „tytka” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Hasło „tytka” w: Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 284.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=tytka&oldid=7838729”