tyrker

tyrker (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) Turek

odmiana:

(1.1) en tyrker, tyrkeren, tyrkere/tyrkerer, tyrkerne/tyrkererne

przykłady:

(1.1) Der bor mange tyrkere i Tyskland. → W Niemczech mieszka wielu Turków.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) slang, obraźliwie perker

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tyrkiet n

związki frazeologiczne:

kold tyrker

etymologia:

uwagi:

źródła:

tyrker (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) Turek

odmiana:

(1.1) en tyrker, tyrkeren, tyrkere, tyrkerne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. Tyrkia

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: