tynkarz

tynkarz (język polski)

tynkarz (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈtɨ̃ŋkaʃ], AS: [tỹŋkaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zaw. bud. murarz będący specjalistą w zakresie tynkowania

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tynkarz	tynkarze
dopełniacz	tynkarza	tynkarzy / rzad. tynkarzów
celownik	tynkarzowi	tynkarzom
biernik	tynkarza	tynkarzy / rzad. tynkarzów
narzędnik	tynkarzem	tynkarzami
miejscownik	tynkarzu	tynkarzach
wołacz	tynkarzu	tynkarze

przykłady:

(1.1) Elementarną umiejętnością tynkarza jest samodzielne sporządzenie zapraw tynkarskich.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) budowlaniec

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tynk m, tynkowanie n, otynkowanie n, zatynkowanie n, wytynkowanie n, tynkarstwo n, tynkownica ż

czas. tynkować ndk., otynkować dk., wytynkować dk., zatynkować dk.

przym. tynkarski, tynkowy, natynkowy, podtynkowy

przysł. natynkowo, podtynkowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. tynk + -arz

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) plasterer
• białoruski: (1.1) тынкоўшчык m
• bułgarski: (1.1) мазач m
• hiszpański: (1.1) revocador m, enlucidor m
• kazachski: (1.1) сылақшы
• nowogrecki: (1.1) σοβατζής m
• rosyjski: (1.1) штукатур m
• włoski: (1.1) intonacatore m

źródła: