turystyka (język polski) edytuj

 
turystyka (1.1)
wymowa:
IPA[tuˈrɨstɨka], AS[turystyka], zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wyjazdy poza miejsce zamieszkania w celach krajoznawczych lub wypoczynkowych; zob. też turystyka w Wikipedii
(1.2) przen. wyjazdy poza miejsce zamieszkania w celach nie związanych z wypoczynkiem
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
(1.1) Turystyka to moja pasja i szansa do dalszej samorealizacji[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) turystyka indywidualna / zbiorowaturystyka zorganizowana / niezorganizowana • turystyka kwalifikowana / górska / motorowa / żeglarska / narciarska / kolarska / krajowa / zagraniczna / wodna / masowa / samochodowaagroturystykaseksturystykauprawiać turystykę
(1.2) turystyka aborcyjna • turystyka biznesowa / handlowa / zakupowa / pielgrzymkowa / religijnasakroturystyka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) podróżowanie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. turystyk mrz, turysta m, turystka ż, turystyczność ż, turyzm m
przym. turystyczny
przysł. turystycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Touristik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. z Internetu