turodzic

turodzic (język polski) edytuj

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. człowiek urodzony w danym miejscu^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:: (1.1) obcy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: pol. tu + rodzic^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

↑ ^1,0 ^1,1 Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 4.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=turodzic&oldid=7920661”