turkolog

turkolog (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) specjalista w dziedzinie turkologii

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) specjalistka w dziedzinie turkologii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	turkolog	turkolodzy / turkologowie
dopełniacz	turkologa	turkologów
celownik	turkologowi	turkologom
biernik	turkologa	turkologów
narzędnik	turkologiem	turkologami
miejscownik	turkologu	turkologach
wołacz	turkologu	turkolodzy / turkologowie

(2.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	turkolog	turkolog
dopełniacz	turkolog	turkolog
celownik	turkolog	turkolog
biernik	turkolog	turkolog
narzędnik	turkolog	turkolog
miejscownik	turkolog	turkolog
wołacz	turkolog	turkolog

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. turkologia ż

przym. turkologiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. turkologia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Turkologist
• francuski: (1.1) turcologue m
• kazachski: (1.1) түрколог
• rosyjski: (1.1) тюрколог m
• słoweński: (1.1) turkolog m
• włoski: (1.1) turcologo m

źródła:

turkolog (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) turkolog

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. turkologija ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: