turczyć

turczyć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) hist. narzucać język turecki lub turecką kulturę; zmuszać kogoś do przejścia na islam

czasownik zwrotny dokonany turczyć się

(2.1) hist. ulegać turczeniu

odmiana:

(1.1) koniugacja VIb

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		turczyć
czas teraźniejszy		turczę	turczysz	turczy	turczymy	turczycie	turczą
czas przeszły	m	turczyłem	turczyłeś	turczył	turczyliśmy	turczyliście	turczyli
	ż	turczyłam	turczyłaś	turczyła	turczyłyśmy	turczyłyście	turczyły
	n	turczyłom	turczyłoś	turczyło
tryb rozkazujący		niech turczę	turcz	niech turczy	turczmy	turczcie	niech turczą
pozostałe formy czas przyszły m będę turczył, będę turczyć będziesz turczył, będziesz turczyć będzie turczył, będzie turczyć będziemy turczyli, będziemy turczyć będziecie turczyli, będziecie turczyć będą turczyli, będą turczyć ż będę turczyła, będę turczyć będziesz turczyła, będziesz turczyć będzie turczyła, będzie turczyć będziemy turczyły, będziemy turczyć będziecie turczyły, będziecie turczyć będą turczyły, będą turczyć n będę turczyło, będę turczyć będziesz turczyło, będziesz turczyć będzie turczyło, będzie turczyć czas zaprzeszły m turczyłem był turczyłeś był turczył był turczyliśmy byli turczyliście byli turczyli byli ż turczyłam była turczyłaś była turczyła była turczyłyśmy były turczyłyście były turczyły były n turczyłom było turczyłoś było turczyło było forma bezosobowa czasu przeszłego turczono tryb przypuszczający m turczyłbym, byłbym turczył turczyłbyś, byłbyś turczył turczyłby, byłby turczył turczylibyśmy, bylibyśmy turczyli turczylibyście, bylibyście turczyli turczyliby, byliby turczyli ż turczyłabym, byłabym turczyła turczyłabyś, byłabyś turczyła turczyłaby, byłaby turczyła turczyłybyśmy, byłybyśmy turczyły turczyłybyście, byłybyście turczyły turczyłyby, byłyby turczyły n turczyłobym, byłobym turczyło turczyłobyś, byłobyś turczyło turczyłoby, byłoby turczyło imiesłów przymiotnikowy czynny m turczący, nieturczący ż turcząca, nieturcząca turczące, nieturczące n turczące, nieturczące imiesłów przymiotnikowy bierny m turczony, nieturczony turczeni, nieturczeni ż turczona, nieturczona turczone, nieturczone n turczone, nieturczone imiesłów przysłówkowy współczesny turcząc, nie turcząc rzeczownik odczasownikowy turczenie, nieturczenie

(2.1) koniugacja VIb

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		turczyć się
czas teraźniejszy		turczę się	turczysz się	turczy się	turczymy się	turczycie się	turczą się
czas przeszły	m	turczyłem się	turczyłeś się	turczył się	turczyliśmy się	turczyliście się	turczyli się
	ż	turczyłam się	turczyłaś się	turczyła się	turczyłyśmy się	turczyłyście się	turczyły się
	n	turczyłom się	turczyłoś się	turczyło się
tryb rozkazujący		niech się turczę	turcz się	niech się turczy	turczmy się	turczcie się	niech się turczą
pozostałe formy czas przyszły m będę się turczył, będę się turczyć będziesz się turczył, będziesz się turczyć będzie się turczył, będzie się turczyć będziemy się turczyli, będziemy się turczyć będziecie się turczyli, będziecie się turczyć będą się turczyli, będą się turczyć ż będę się turczyła, będę się turczyć będziesz się turczyła, będziesz się turczyć będzie się turczyła, będzie się turczyć będziemy się turczyły, będziemy się turczyć będziecie się turczyły, będziecie się turczyć będą się turczyły, będą się turczyć n będę się turczyło, będę się turczyć będziesz się turczyło, będziesz się turczyć będzie się turczyło, będzie się turczyć czas zaprzeszły m turczyłem się był turczyłeś się był turczył się był turczyliśmy się byli turczyliście się byli turczyli się byli ż turczyłam się była turczyłaś się była turczyła się była turczyłyśmy się były turczyłyście się były turczyły się były n turczyłom się było turczyłoś się było turczyło się było forma bezosobowa czasu przeszłego turczono się tryb przypuszczający m turczyłbym się, byłbym się turczył turczyłbyś się, byłbyś się turczył turczyłby się, byłby się turczył turczylibyśmy się, bylibyśmy się turczyli turczylibyście się, bylibyście się turczyli turczyliby się, byliby się turczyli ż turczyłabym się, byłabym się turczyła turczyłabyś się, byłabyś się turczyła turczyłaby się, byłaby się turczyła turczyłybyśmy się, byłybyśmy się turczyły turczyłybyście się, byłybyście się turczyły turczyłyby się, byłyby się turczyły n turczyłobym się, byłobym się turczyło turczyłobyś się, byłobyś się turczyło turczyłoby się, byłoby się turczyło imiesłów przymiotnikowy czynny m turczący się, nieturczący się ż turcząca się, nieturcząca się turczące się, nieturczące się n turczące się, nieturczące się imiesłów przysłówkowy współczesny turcząc się, nie turcząc się rzeczownik odczasownikowy turczenie się, nieturczenie się

przykłady:

(1.1) (…) łączyła ich przyjaźń nierozerwana i koleżeństwo, jednakże rozterki pomiędzy nimi nie ustawały: jeden wszystko chciał turczyć, a drugi kozaczyć (…).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bisurmanić

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. turecki mrz, panturkizm mrz, tureczenie n, sturczenie n, poturczenie n, Turcja ż, Turek m, Turczynka ż, tureckość ż, poturczeniec mos

czas. poturczyć dk., sturczyć dk.

przym. turecki, turczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. amerykanizować • czechizować • germanizować • kozaczyć • lituanizować • polonizować • romanizować • rusyfikować • slawizować • sowietyzować

tłumaczenia:

źródła: