turczanin (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Turku[1][2]
(1.2) osoba pochodząca z Turku, urodzona w Turku
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) wybitny / znany turczanin • szanowni / drodzy turczanie!
(1.2) rodowity turczanin • turczanin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) mieszkaniec
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Turek m
forma żeńska turczanka ż
przym. turkowski, turecki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[4].
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „turczanin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Porada „Turek – turczanin, turczanka” w: Poradnia językowa PWN.
  3.   Hasło „turczanin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4.   Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.