tupet (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈtupɛt], AS[tupet] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zbytnia pewność siebie, granicząca z bezczelnością, zuchwałość
(1.2) półperuka noszona przez mężczyzn dla zakrycia łysiny nad czołem
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Z tupetem odpowiadał na pytania.
(1.2) (…) swojego czasu, nosił włosy pudrowane, fryzurę i tupet markizów francuskich (…)[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) z tupetem, mieć tupet
(1.2) nosić tupet
synonimy:
(1.1) zuchwalstwo, buta, czelność, arogancja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tupeciarz m, tupeciara ż
zdrobn. tupecik m
przym. tupeciarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) < (1.2)[2]
(1.2) franc. toupetczelność, kosmyk włosów, czupryna < st.franc. topczub[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Z. Gloger: Encyklopedia staropolska
  2. Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 26.
  3. Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.