tulić

tulić (język polski)

ptaki tulą się (2.1) do siebie

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) pieszczotliwie przyciskać do siebie

czasownik zwrotny tulić się

(2.1) pieszczotliwie przyciskać się do kogoś

odmiana:

przykłady:

(1.1) Jedną ręką tuliła do siebie wystraszonego psa, drugą mierzyła z rewolweru w stronę drzwi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tulenie n, przytulenie n, przytulanie n, przytulanka ż, przytulność ż

czas. przytulić dk., przytulać ndk.

przym. przytulny

przysł. przytulnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) tulit; (2.1) tulit se
• słowacki: (1.1) túliť; (2.1) túliť sa

źródła: