tułackość

tułackość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. cecha tego, co tułacze; tułacki charakter czegoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tułackość	tułackości
dopełniacz	tułackości	tułackości
celownik	tułackości	tułackościom
biernik	tułackość	tułackości
narzędnik	tułackością	tułackościami
miejscownik	tułackości	tułackościach
wołacz	tułackości	tułackości

przykłady:

(1.1) Krytyków zaskoczyła swoista tułackość jego opowiadań.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tułactwo n, tułacz mos, tułaczka ż, tułak mos

czas. tułać ndk., tułać się ndk.

przym. tułacki, tułaczy

przysł. tułacko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. tułacki + -ość < pol. tułacz + -ski

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: