tułacki

tułacki (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) przest. związany z tułactwem, dotyczący tułactwa

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	tułacki		tułacka	tułackie	tułaccy	tułackie
dopełniacz	tułackiego		tułackiej	tułackiego	tułackich
celownik	tułackiemu		tułackiej	tułackiemu	tułackim
biernik	tułackiego	tułacki	tułacką	tułackie	tułackich	tułackie
narzędnik	tułackim		tułacką	tułackim	tułackimi
miejscownik	tułackim		tułackiej	tułackim	tułackich
wołacz	tułacki		tułacka	tułackie	tułaccy	tułackie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Wiódł spokojnie swój tułacki żywot.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tułaczy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tułackość ż, tułactwo n, tułacz mos, tułaczka ż, tułak mos

czas. tułać ndk., tułać się ndk.

przym. tułaczy

przysł. tułacko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. tułacz + -ski

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: