trzcinowy
trzcinowy (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ṭʃʲʨ̑ĩˈnɔvɨ], AS: [ṭšʹćĩnovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik trzcinowy trzcinowa trzcinowe trzcinowi trzcinowe dopełniacz trzcinowego trzcinowej trzcinowego trzcinowych celownik trzcinowemu trzcinowej trzcinowemu trzcinowym biernik trzcinowego trzcinowy trzcinową trzcinowe trzcinowych trzcinowe narzędnik trzcinowym trzcinową trzcinowym trzcinowymi miejscownik trzcinowym trzcinowej trzcinowym trzcinowych wołacz trzcinowy trzcinowa trzcinowe trzcinowi trzcinowe nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.2) Bala podjęła spoczywający w kącie wielki wachlarz trzcinowy i jęła poruszać nim miarowo, uważając, by powiew szedł ku Nachorowi[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kostrzewa trzcinowa • kępaczek trzcinowy • kot trzcinowy • kwadratnik trzcinowy • maki trzcinowy • remiz trzcinowy • szuwar trzcinowy • twardzioszek trzcinowy • wilk trzcinowy
- (1.2) cukier trzcinowy • patyczek / pisak / stroik / szałas trzcinowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) roślinny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) трысняговы; (1.2) трысняговы
- rosyjski: (1.1) тростниковый; (1.2) тростниковый
- słowacki: (1.1) trstinový; (1.2) trstinový
- źródła:
- ↑ Zofia Kossak, Przymierze, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.