tryumfowy (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) daw. tryumfalny, triumfalny[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. triumf m, tryumf m
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. tryumf + -owy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Tryumfowy” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VII: T-Y, Warszawa 1900–1927, s. 139.