Wikisłownik

trygonometria

trygonometria (język polski) edytuj

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mat. dział matematyki obejmujący badanie związków między bokami i kątami trójkątów za pomocą funkcji zwanych trygonometrycznymi; zob. też trygonometria w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniktrygonometriatrygonometrie
dopełniacztrygonometriitrygonometrii
celowniktrygonometriitrygonometriom
bierniktrygonometriętrygonometrie
narzędniktrygonometriątrygonometriami
miejscowniktrygonometriitrygonometriach
wołacztrygonometriotrygonometrie
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) trygonometria płaska • trygonometria sferyczna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) matematyka
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. trygonometryczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. τρίγωνον (trígōnon) → trójkąt + μετρέω (metréō) → mierzyć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=trygonometria&oldid=7648830”