trvalá (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. fryzj. trwała

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od: trvalý
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) trvalá ondulace
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trvalka, trvání
przym. trvalý
przysł. trvale
czas. trvat
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

trvalá (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) trwała, trwała ondulacja[1]

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od: trvalý
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) trvalá ondulácia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. trvalý
przysł. trvalo, trvale, natrvalo
rzecz. trvalosť ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „trvalá” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.