trumniarz (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈtrũmʲɲaʃ], AS[trũmʹńaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzem. rzemieślnik wyrabiający trumny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zygmunta chrzestny jest trumniarzem i sporo zarabia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) stolarz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trumna ż, trumienka ż, trumnisko n, trumnica ż, trumniak mrz, trumniaczek m
przym. trumniarski, trumienny, trumniany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: