wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) = tryga

czasownik przechodni

(2.1) nakłaniać, przekonywać, namawiać, wymuszać (nalegając, nadskakując, naprzykrzając się itp.)

czasownik nieprzechodni

(3.1) (w celu nakłonienia, wymuszenia) nalegać, nadskakiwać, przypochlebiać się, naprzykrzać się
odmiana:
(1) en truga, trugan, trugor, trugorna
(2-3) att truga, trugar, trugade, trugat, truga! ; pres. part. trugande, perf. part. trugad
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(2.1) truga någon till någotnakłaniać kogoś do czegoś
(2.1) truga någon att göra någotnakłaniać kogoś do zrobienia czegoś
(2.1) truga något någonwymuszać coś na kimś
synonimy:
(2.1) övertala, beveka, förmå
(3.1) krusa, tjata
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trug, trugande, trugning
związki frazeologiczne:
czasownik frazowy truga avtruga itruga påtruga sig till
etymologia:
uwagi:
zobacz warianty: tryga
źródła: