truga
truga (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) = tryga
czasownik przechodni
- (2.1) nakłaniać, przekonywać, namawiać, wymuszać (nalegając, nadskakując, naprzykrzając się itp.)
czasownik nieprzechodni
- (3.1) (w celu nakłonienia, wymuszenia) nalegać, nadskakiwać, przypochlebiać się, naprzykrzać się
- odmiana:
- (1) en truga, trugan, trugor, trugorna
- (2-3) att truga, trugar, trugade, trugat, truga! ; pres. part. trugande, perf. part. trugad
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) truga någon till något → nakłaniać kogoś do czegoś
- (2.1) truga någon att göra något → nakłaniać kogoś do zrobienia czegoś
- (2.1) truga något på någon → wymuszać coś na kimś
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- czasownik frazowy truga av • truga i • truga på • truga sig till
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz warianty: tryga
- źródła: