truchło

truchło (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtruxwɔ], AS: [truχu̯o] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) to, co ulega bądź ulegnie rozkładowi; martwe ciało

(1.2) przen. książk. coś martwego, przestarzałego

(1.3) przen. pot. pejor. obraź. człowiek stary, niedołężny

(1.4) st.pol. smutek, przygnębienie, strapienie

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	truchło	truchła
dopełniacz	truchła	trucheł
celownik	truchłu	truchłom
biernik	truchło	truchła
narzędnik	truchłem	truchłami
miejscownik	truchle	truchłach
wołacz	truchło	truchła

przykłady:

(1.1) Policjant zabezpieczył truchło kota.

(1.3) Z żwawej staruszki zmieniła się w bezsilne truchło, na łasce opieki społecznej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bezgłowe / martwe / rozkładające się truchło • końskie / ludzkie / zwierzęce truchło • truchło drzewa / kota / psa / zwierzęcia

(1.2) truchło idei / przeszłości / tradycji

(1.3) stare truchło

(1.4) w żałości a w truchle

synonimy:

(1.1) zwłoki

(1.3) starzec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. truchlenie n

czas. truchleć ndk., struchleć ndk.

przym. struchlały

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. zwłoki

(1.1)  Porada „truchło” w: Poradnia językowa PWN.

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Kadaver m

źródła: