tropowiec (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) kynol. łow. pies tropiący zwierzynę[1][2]; zob. też tropowiec w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Odpowiednio ułożony ogar polski może być doskonałym tropowcem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pies gończy
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pies
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trop m, tropiciel m, tropienie n
czas. tropić ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. trop + -owiec
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „tropowiec” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „tropowiec” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.