trencz

trencz (język polski)

wymowa:

IPA: [trɛ̃n͇t͡ʃ], AS: [trẽṇč], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) luźny, dwurzędowy, ściągnięty szerokim paskiem płaszcz z patkami, gabardynowy lub nieprzemakalny, wzorowany na wojskowym płaszczu, noszonym w czasie I wojny światowej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trencz	trencze
dopełniacz	trencza	trenczy / trenczów
celownik	trenczowi	trenczom
biernik	trencz	trencze
narzędnik	trenczem	trenczami
miejscownik	trenczu	trenczach
wołacz	trenczu	trencze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) płaszcz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. trench coat

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) trench coat
• kaszubski: (1.1) tréncz m

źródła: