trefny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈtrɛfnɨ], AS[trefny]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) podejrzany, pochodzący z nielegalnego źródła
(1.2) rel. niekoszerny, rytualnie nieczysty
(1.3) st.pol. dowcipny
(1.4) gw. więz. kradziony[1]
(1.5) wybrakowany, uszkodzony
odmiana:
przykłady:
(1.1) Sprzedawał trefny towar, dlatego zainteresowała się nim policja.
(1.2) Nie tylko wieprzowina jest trefna.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nielegalny
antonimy:
(1.2) koszerny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trefność ż, trefnina
związki frazeologiczne:
etymologia:
jid. טרייפֿן
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 298.