trawers (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈtravɛrs], AS[travers]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bud. belka poprzeczna, wiązar poprzeczny w konstrukcji
(1.2) lotn. mar. kierunek prostopadły lub skośny do płaszczyzny symetrii statku lub samolotu
(1.3) lotn. mar. poruszanie się statku lub samolotu w tym kierunku
(1.4) geogr. szlak biegnący w poprzek lub w skos zbocza góry
(1.5) geogr. pokonywanie zbocza góry w poprzek lub w skos
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. trawersować ndk.
przym. trawersowy
rzecz. trawersik mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-3) franc. traverse z (poprzecznica; tama poprzeczna; przeszkoda)[1] z łac. transversus (poprzeczny)[2] od łac. transvertere (obrócić, ustawić w poprzek)
(1.4-5) franc. traversée (przeprawa)[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „trawers I” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „trawers” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  3.   Hasło „trawers II” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.