tratwa

tratwa (język polski)

tratwa (1.1)

tratwa (1.1)

tratwa (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈtratfa], AS: [tratfa], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rodzaj płaskiej, często prowizorycznej, konstrukcji służącej do transportu po wodzie; zob. też tratwa w Wikipedii

(1.2) napełniający się samoczynnie ponton ratunkowy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tratwa	tratwy
dopełniacz	tratwy	tratw / tratew
celownik	tratwie	tratwom
biernik	tratwę	tratwy
narzędnik	tratwą	tratwami
miejscownik	tratwie	tratwach
wołacz	tratwo	tratwy

przykłady:

(1.1) Postanowili spłynąć drewnianą tratwą od źródeł do ujścia rzeki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) raft
• baskijski: (1.1) almadia
• bułgarski: (1.1) сал m
• esperanto: (1.1) floso
• fiński: (1.1) lautta
• francuski: (1.1) radeau m
• hiszpański: (1.1) balsa ż, armadía ż
• jidysz: (1.1) פּליט m (plit); (1.2) פּליט m (plit)
• kazachski: (1.1) сал
• nowogrecki: (1.1) σχεδία ż
• rosyjski: (1.1) плот m
• szwedzki: (1.1) flotte w
• tuvalu: (1.1) lualua
• ukraiński: (1.1) пліт m
• wilamowski: (1.1) tȫvuł n; (1.2) tȫvuł n

źródła: