tradycjonalista
tradycjonalista (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tradycjonalista tradycjonaliści dopełniacz tradycjonalisty tradycjonalistów celownik tradycjonaliście tradycjonalistom biernik tradycjonalistę tradycjonalistów narzędnik tradycjonalistą tradycjonalistami miejscownik tradycjonaliście tradycjonalistach wołacz tradycjonalisto tradycjonaliści
- przykłady:
- (1.1) Twardogłowy tradycjonalista może nie być w stanie wznieść się ponad przeszkody, takie jak tatuaże czy kolczyki w języku, by nawiązać kontakt z drugą osobą[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) konserwatysta, człowiek starej daty
- antonimy:
- (1.1) nowator
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tradycja ż, tradycjonalizm m, tradycyjność ż
- forma żeńska tradycjonalistka ż
- przym. tradycjonalistyczny, tradycyjny
- przysł. tradycjonalistycznie, tradycyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. traditionaliste[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) traditionalist
- białoruski: (1.1) традыцыяналіст m
- bułgarski: (1.1) традиционалист m
- francuski: (1.1) traditionaliste m ż
- interlingua: (1.1) traditionalista
- rosyjski: (1.1) традиционалист m
- słowacki: (1.1) tradicionalista m
- ujgurski: (1.1) ئەنئەنىچى (әнәничи, enenichi)
- ukraiński: (1.1) традиціоналіст m
- włoski: (1.1) passatista m, tradizionalista m
- źródła:
- ↑ Gregory Hartley, Maryann Karinch, Podręcznik Manipulacji, Bellona, str. 142.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
