trǡgjer (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
traegiertröjertruø̄jertriöejer
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) tragarz[1]
(1.2) techn. dźwigar[1]
(1.3) bud. belka (nośna) [1]
(1.4) bud. legar[1]
(1.5) inform. telekom. nośnik
odmiana:
(1.1) lp trǡgjer; lm trǡgjyn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. traga n
forma żeńska trǡgjeryn
zdrobn. trǡgła n
czas. traga
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Träger
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3   Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 445360.