towarzystwo wzajemnej adoracji

towarzystwo wzajemnej adoracji (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌtɔvaˈʒɨstfɔ vzaˈjɛ̃mnɛj ˌadɔˈraʦ̑ʲji], AS[tovažystfo vzai ̯mnei ̯ adoracʹi ̯i], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

związek frazeologiczny

(1.1) iron. grupa osób popierających się nawzajem, prawiących sobie wzajemnie komplementy[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Krysia z Hanką to towarzystwo wzajemnej adoracji. Jak jedna coś powie, to druga zaraz przytaknie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kasta, klan, klika, koteria, mafia, sitwa; żart. krewni i znajomi królika; przest. kamaryla[2]; skr. TWA
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Lidia Wiśniakowska, Słownik synonimów PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-17382-1, s. 108-109