torować

torować (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. utorować)

(1.1) umożliwiać przejście lub przejazd poprzez usuwanie przeszkód

(1.2) umożliwiać osiągnięcie wyznaczonego celu

(1.3) przyczyniać się do rozwoju lub zaistnienia czegoś

odmiana:

(1.1-3) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		torować
czas teraźniejszy		toruję	torujesz	toruje	torujemy	torujecie	torują
czas przeszły	m	torowałem	torowałeś	torował	torowaliśmy	torowaliście	torowali
	ż	torowałam	torowałaś	torowała	torowałyśmy	torowałyście	torowały
	n	torowałom	torowałoś	torowało
tryb rozkazujący		niech toruję	toruj	niech toruje	torujmy	torujcie	niech torują
pozostałe formy czas przyszły m będę torował, będę torować będziesz torował, będziesz torować będzie torował, będzie torować będziemy torowali, będziemy torować będziecie torowali, będziecie torować będą torowali, będą torować ż będę torowała, będę torować będziesz torowała, będziesz torować będzie torowała, będzie torować będziemy torowały, będziemy torować będziecie torowały, będziecie torować będą torowały, będą torować n będę torowało, będę torować będziesz torowało, będziesz torować będzie torowało, będzie torować czas zaprzeszły m torowałem był torowałeś był torował był torowaliśmy byli torowaliście byli torowali byli ż torowałam była torowałaś była torowała była torowałyśmy były torowałyście były torowały były n torowałom było torowałoś było torowało było forma bezosobowa czasu przeszłego torowano tryb przypuszczający m torowałbym, byłbym torował torowałbyś, byłbyś torował torowałby, byłby torował torowalibyśmy, bylibyśmy torowali torowalibyście, bylibyście torowali torowaliby, byliby torowali ż torowałabym, byłabym torowała torowałabyś, byłabyś torowała torowałaby, byłaby torowała torowałybyśmy, byłybyśmy torowały torowałybyście, byłybyście torowały torowałyby, byłyby torowały n torowałobym, byłobym torowało torowałobyś, byłobyś torowało torowałoby, byłoby torowało imiesłów przymiotnikowy czynny m torujący, nietorujący ż torująca, nietorująca torujące, nietorujące n torujące, nietorujące imiesłów przymiotnikowy bierny m torowany, nietorowany torowani, nietorowani ż torowana, nietorowana torowane, nietorowane n torowane, nietorowane imiesłów przysłówkowy współczesny torując, nie torując rzeczownik odczasownikowy torowanie, nietorowanie

przykłady:

(1.1) Lodołamacze torują przejścia na kole podbiegunowym.

(1.2) Drogę do urzędu torował mu wuj zatrudniony w ministerstwie.

(1.3) Postęp w liturgii torowały również synody lokalne.

składnia:

(1.1) torować + B. • nie torować + D.

kolokacje:

(1.1) torować drogę / przejście / szlak / ścieżkę

(1.2) torować dostęp / karierę • torować własną piersią

(1.3) torować postęp

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. torowisko n, tor mrz, torowanie n, tory lm nmos

czas. utorować dk.

przym. torowy

związki frazeologiczne:

przysłowia: w świętą Małgorzatę skąd wiatr duje, drogę po zboże toruje

etymologia:

pol. tor + -ować

uwagi:

tłumaczenia:

• szwedzki: (1.1) bana
• włoski: (1.1) fare largo, fare strada

źródła: