tornfalk (język szwedzki) edytuj

 
tornfalk (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ornit. pustułka
odmiana:
(1.1) en tornfalk, tornfalken, tornfalkar, tornfalkarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: zwierzęta w języku szwedzkim
źródła: