tormentare (język włoski) edytuj

wymowa:
IPA/tor.men.ˈta.re/
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) torturować
(1.2) (o bólu, chorobie) męczyć, dręczyć
(1.3) przen. dręczyć, zadręczać, zamęczać
odmiana:
przykłady:
(1.2) Un terribile mal di testa mi ha tormentato tutto il pomeriggio.Okropny ból głowy męczył mnie całe popołudnie.
(1.3) Lo tormentava con la sua gelosia.Dręczyła go swoją zazdrością.
składnia:
kolokacje:
(1.1) tormentare un prigionierotorturować więźnia
synonimy:
(1.1) martirizzare, martoriare, straziare, torturare
(1.2) affliggere, martoriare, torturare
(1.3) affliggere, assillare, molestare, perseguitare
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tormenta ż, tormentatore m, tormentilla ż, tormentina ż, tormento m, tormentone m
czas. tormentarsi
przym. tormentato, tormentoso
przysł. tormentosamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. tormentare, utworzone od łac. tormentum
uwagi:
źródła: