tonåring
tonåring (język szwedzki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) nastolatek, nastolatka[1]
- odmiana:
- (1.1) en tonåring, tonåringen, tonåringar, tonåringarna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) dziewczyna: tonårsflicka, tonårstjej; chłopak: tonårspojke, tonårskille
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 495.