toń

toń (język polski)

toń (1.1)

wymowa:

^ⓘ, IPA: [tɔ̃ɲ], AS: [tõń], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) względnie głęboka część jeziora, rzeki, morza

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: tonąć

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	toń	tonie
dopełniacz	toni	toni
celownik	toni	toniom
biernik	toń	tonie
narzędnik	tonią	toniami
miejscownik	toni	toniach
wołacz	toni	tonie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. toniec mzw, tonięcie n, tonący m, tonąca ż

czas. tonąć, utonąć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) depths
• czeski: (1.1) tůň n

źródła: