tilstand

tilstand (język duński)

wymowa:

IPA: [ˈtelˌsdanˀ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) stan (sytuacja, położenie, warunki itp.)

(1.2) stan zdrowia (często w zw. z chorobą czy wypadkiem)

odmiana:

(1.1) en tilstand, tilstanden, tilstande, tilstandene

przykłady:

(1.1) Du vil lære hvad transe er og hvordan du kan gå ind i en selvhypnotisk tilstand. → Dowiesz się, co to jest trans oraz jak wprowadzić się w stan autohipnotyczny.

(1.2) Trods sine begrænsninger giver klinisk undersøgelse mulighed for at identificere elementer af potentielt alvorlige tilstande. → Pomimo swoich ograniczeń badanie kliniczne daje możliwość identyfikacji elementów potencjalnie poważnych schorzeń.

składnia:

kolokacje:

(1.1) i beruset tilstand → w stanie nietrzeźwym

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: