wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) leżeć w czyiś obowiązkach [1][2]
(1.2) dochodzić, być dodatkowym[1][2]
(1.3) powstać, mieć swój początek[1][2]
odmiana:
(1.1-3) att tillkomma, tillkommer, tillkom, tillkommit, tillkom!
przykłady:
(1.1) Det tillkommer styrelsen att besluta i ärendet.To leży w obowiązkach rządu postanowić w tej kwestii.
(1.2) Moms tillkommer priset.Do ceny dochodzi VAT.
(1.3) Dramat tillkom för drygt hundra år sedan.Ten dramat wyszedł ponad sto lat temu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tillkomst
przym. tillkommande
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1150.
  2. 2,0 2,1 2,2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 490.