ticka (język szwedzki) edytuj

 
ticka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) huba[1]

czasownik

(2.1) tykać, cykać[1]
odmiana:
(1.1) en ticka, tickan, tickor, tickorna
(2.1) att ticka, tickar, tickade, tickat, ticka!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) björktickafnöskticka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 487.