teutoński (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) hist. związany z Teutonami[1]
(1.2) książk. związany z Krzyżakami[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Ruiny pierwszej siedziby teutońskiej znajdują się w Jerozolimie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) prawo teutońskie
(1.2) rycerz teutoński • zakon rycerzy teutońskich
synonimy:
(1.1) germański, niemiecki
(1.2) krzyżacki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Teuton mos, Teutonka ż, Teutonia ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. teutonicus
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „teutoński” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.