terroryzm (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[tɛrˈːɔrɨsm̥], AS[te•rorysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.gemin.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) polit. użycie przemocy przez osobę lub grupę z pogwałceniem prawa, mające na celu zastraszenie i wymuszenie ustępstw; zob. też terroryzm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Utrzymanie bezpieczeństwa narodowego uzależniono od wygranej z międzynarodowym terroryzmem[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) terroryzm anarchistyczny / nacjonalistyczny / separatystyczny / islamski / fundamentalistyczny / lewacki / ekologicznyglobalny terroryzm • akt terroryzmu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) przestępczość
hiponimy:
(1.1) dżihadyzm, bioterroryzm, piractwo
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. terror m, terrorysta m, terrorystka ż, terroryzowanie n, sterroryzowanie n
czas. terroryzować ndk., sterroryzować dk.
przym. terrorystyczny
przysł. terrorystycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. terrorisme[3]
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[4]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[5], Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Radosław Bania, Krzysztof Zdulski, Bezpieczeństwo narodowe i międzynarodowe w regionie Bliskiego Wschodu i Północnej Afryki (MENA) u progu XXI wieku
  3. 3,0 3,1   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4.   Hasło „terroryzm” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  5.   Hasło „terroryzm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.