wymowa:
IPA/tɛʁ.mi.ne/ ?/i
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) kończyć, stanowić zakończenie[1]
(1.2) kończyć, ograniczać
(1.3) skończyć (z kimś, czymś)[1], zaprzestać

czasownik zwrotny se terminer

(2.1) kończyć się[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) La mort termina les conquêtes d'Alexandre.Śmierć zakończyła podboje Aleksandra.
(1.2) Ce bois termine agréablement la vue.Ten las miło kończy widok.
(1.3) J'en ai terminé avec toi.Skończyłem z tobą.
(2.1) l'infinitif du verbe en suédois se termine habituellement ena”.Bezokolicznik czasownika w języku szwedzkim zazwyczaj kończy się naa”.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. terminal m, terminaison
przym. terminal
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1.