tercet

tercet (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtɛrt͡sɛt], AS: [tercet]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) trzech muzyków

(1.2) trzech ludzi, którzy razem coś robią

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tercet	tercety
dopełniacz	tercetu	tercetów
celownik	tercetowi	tercetom
biernik	tercet	tercety
narzędnik	tercetem	tercetami
miejscownik	tercecie	tercetach
wołacz	tercecie	tercety

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) trio, przest. triumwirat, trójca, trójka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tercjan mos, Tercjusz mos, tercecik mrz, tercja ż, tercjarz mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) terceto; (1.2) terceto

źródła:

tercet (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) liter. tercyna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: