Podobna pisownia Podobna pisownia: terrakota

terakota (język polski) edytuj

 
terakota (1.1)
 
terakota (1.2)
 
terakota (1.2)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) techn. tworzywo ceramiczne otrzymywane przez spiekanie w temperaturze 1150–1300°C gliny ogniotrwałej, skaleni, piasku, z dodatkiem barwiących tlenków metali, zwykle na kolor ceglastoczerwony; zob. też terakota w Wikipedii
(1.2) bud. szt. wyrób z terakoty (1.1), zwykle przedmiot użytkowy, artystyczny lub okładzina
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. terakotowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

terakota (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) terakota
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

terakota (esperanto) edytuj

morfologia:
terakota
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) terakotowy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. terakoto
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

terakota (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) terakota[1][2]
(1.2) ceglasta czerwień[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. terakotový
przysł. terakotovo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
  2. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 400.