teoretyk

teoretyk (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) naukowiec zajmujący się nauką teoretyczną

(1.2) człowiek, który posiadł wiedzę ogólną w danej dziedzinie, ale nie potrafi wdrożyć ją w praktykę

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	teoretyk	teoretycy
dopełniacz	teoretyka	teoretyków
celownik	teoretykowi	teoretykom
biernik	teoretyka	teoretyków
narzędnik	teoretykiem	teoretykami
miejscownik	teoretyku	teoretykach
wołacz	teoretyku	teoretycy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. teoretyczność ż, teoretyczka ż, teoria ż, teoryjka ż

czas. teoretyzować ndk.

przym. teoretyczny

przysł. teoretycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Theoretiker < gr. θεωρητικός → badający, oglądający

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) theorist, theoretician
• białoruski: (1.1) тэарэтык m; (1.2) тэарэтык m
• bułgarski: (1.1) теоретик m; (1.2) теоретик m
• francuski: (1.1) théoricien m
• hiszpański: (1.1) teórico m
• niemiecki: (1.1) Theoretiker m
• nowogrecki: (1.1) θεωρητικός m
• ukraiński: (1.1) теоретик m
• węgierski: (1.1) teoretikus; (1.2) teoretikus

źródła: