tenuis

tenuis (język łaciński)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) cienki, wąski

(1.2) delikatny, subtelny

(1.3) czysty, jasny

(1.4) chudy, drobny

(1.5) biedny, ubogi

odmiana:

(1) tenuis, tenue (deklinacja III)

 

przypadek	liczba pojedyncza		liczba mnoga
	m/ż	n	m/ż	n
mianownik	tenuis	tenue	tenuēs	tenuia
dopełniacz	tenuis		tenuium
celownik	tenuī		tenuibus
biernik	tenuem	tenue	tenuēs	tenuia
ablatyw	tenuī		tenuibus
wołacz	tenuis	tenue	tenuēs	tenuia
stopień wyższy tenuior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik tenuior tenuius tenuiōrēs tenuiōra dopełniacz tenuiōris tenuiōrum celownik tenuiōrī tenuiōribus biernik tenuiōrem tenuius tenuiōrēs tenuiōra ablatyw tenuiōre tenuiōribus wołacz tenuior tenuius tenuiōrēs tenuiōra
stopień najwyższy tenuissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik tenuissimus tenuissima tenuissimum tenuissimī tenuissimae tenuissima dopełniacz tenuissimī tenuissimae tenuissimī tenuissimōrum tenuissimārum tenuissimōrum celownik tenuissimō tenuissimae tenuissimō tenuissimīs biernik tenuissimum tenuissimam tenuissimum tenuissimōs tenuissimās tenuissima ablatyw tenuissimō tenuissimā tenuissimō tenuissimīs wołacz tenuissime tenuissima tenuissimum tenuissimī tenuissimae tenuissima

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tenuitas ż

przysł. tenuiter

związki frazeologiczne:

etymologia:

praindoeur. *ténh₂us

źródłosłów dla ang. tenuis, ang. tenuious, ang. tenuous, franc. ténu, hiszp. tenue, katal. tènue, niem. Tenuis, port. ténue, port. tênue, wł. tenue

uwagi:

źródła: