ten jedyny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wybranek serca, partner życiowy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) […] o ile nie jesteś pewna, że trafiłaś na tego jedynego, lepiej zachowaj swoją niezależność i daruj sobie układ, który może za dwa lata skończyć się potężną kłótnią o to, kto dostanie waszego kota.[1]
(1.1) Wydaje się, że etap narzeczeństwa nastaje tak po prostu, znienacka. Nikt z badanych nie wspominał o decyzji poprzedzonej głębokimi przemyśleniami, czy to na pewno ten jedyny/ta jedyna.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. forma żeńska ta jedyna
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Cosmopolitan, nr 12, Warszawa, 2000 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Paula Ściblak, Od wspólnej pracy do wzajemnego rozumienia się. Powody zawierania małżeństw [w:] Od obyczaju do mody: Przemiany życia codziennego pod redakcją Joanny Zalewskiej i Marty Cobel-Tokarskiej, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa 2014, ISBN 978-83-62828-91-3, s. 52