temponauta

temponauta (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌtɛ̃mpɔ̃ˈnawta], AS: [tẽmpõnau̯ta], zjawiska fonetyczne: nazal.• u → ł • akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. podróżnik w czasie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	temponauta	temponauci
dopełniacz	temponauty	temponautów
celownik	temponaucie	temponautom
biernik	temponautę	temponautów
narzędnik	temponautą	temponautami
miejscownik	temponaucie	temponautach
wołacz	temponauto	temponauci

przykłady:

(1.1) Trzej amerykańscy temponauci zostali wysłani o setki lat w przyszłość – prawie dwa razy dalej niż Sowieci w zeszłorocznej misji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) chrononauta

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. tempus + gr. ναύτης → czas + żeglarz

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: