telegraficzny (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌtɛlɛɡraˈfʲiʧ̑nɨ], AS[telegrafʹičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący telegrafu, związany z telegrafem

przymiotnik jakościowy

(2.1) charakterystyczny dla skrótowego stylu wypowiedzi przekazywanych przez telegraf
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) 16 marca nastąpiła wymiana telegraficznych not między rządem Tiso a führerem; naprośbę” Tiso Hitler zgodził się naopiekę nad słowackim państwem[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) aparat / blankiet / słup / drut telegraficzny • centrala / linia / szyfrarka telegraficzna
(2.1) skrót / styl telegraficzny
synonimy:
(2.1) skrótowy, lakoniczny, lapidarny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. telegraf mrz, telegrafia ż, telegrafista m, telegrafistka ż, telegrafowanie n
czas. telegrafować ndk.
przysł. telegraficznie
związki frazeologiczne:
styl telegraficznyw telegraficznym skrócie
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Franciszek Ryszka, Noc i mgła : Niemcy w okresie hitlerowskim, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.