tektonik

tektonik (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) tektonika

odmiana:

(1.1) (en) tektonik, tektonikken; blm

przykłady:

(1.1) Tektonikken er læren om jordskorpens opbygning. → Tektonika to nauka o budowie skorupy ziemskiej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. tektonisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. τέκτων (téktōn) → cieśla, stolarz, budowniczy

uwagi:

źródła:

tektonik (język indonezyjski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) tektoniczny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tektonik (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) tektonika

odmiana:

(1.1) en tektonik, tektoniken; blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. tektonisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: