wymowa:
IPA[ˈtɛjism̥], AS[tei ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.epenteza i ̯ 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wiara w jednego Boga transcendentnego, osobowego stwórcę świata, stale wpływającego na jego losy; zob. też teizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) ateizm
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. teista m, teistka ż
przym. teistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. θεός[2] + pol. -izm
uwagi:
por. apateizm
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.
  2. Leksykon religioznawczy, Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1998, s. 275.