taufen

taufen (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) rel. chrzcić, ochrzcić

(1.2) nadawać imię, nazwę

odmiana:

(1.1-2) tauf|en, taufte, getauft (haben)

przykłady:

(1.1) Er wurde evangelisch getauft. → On został ochrzczony po ewangelicku.

(1.2) Er taufte seine Jacht auf den Namen „Agnes”. → (On) nazwał swój jacht imieniem „Agnes”.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

skr. get.

rzecz. Taufe ż, Täufer m, Täuferin ż, Taufen n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: