wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) przest. wymagać, potrzebować[1]

czasownik czynno-bierny (deponens) tarvas

(2.1) przest. należy, trzeba[2][3]
odmiana:
(1.1) att tarva, tarvar, tarvade, tarvat, tarva!, pres. part. tarvande, perf. part. -
(2.1) att tarvas, tarvas, tarvades, tarvats, -!, pres. part. -, perf. part. -
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) något tarvar en förklaringcoś wymaga wyjaśnienia
(2.1) det tarvas en förklaringnależy się wyjaśnienie
synonimy:
(1.1) behöva, fordra, erfordra, kräva
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tarv, tarvande
przym. tarvlig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „tarva” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.
  2.   Hasło „tarva II” w: Svenska Akademiens ordbok (SAOB), Svenska Akademien.
  3. Hasło „tarvas” w: Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1.