tarnowianin
tarnowianin (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌtarnɔˈvʲjä̃ɲĩn], AS: [tarnovʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Tarnowa[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Tarnowa, urodzona w Tarnowie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tarnowianin tarnowianie dopełniacz tarnowianina tarnowian celownik tarnowianinowi tarnowianom biernik tarnowianina tarnowian narzędnik tarnowianinem tarnowianami miejscownik tarnowianinie tarnowianach wołacz tarnowianinie tarnowianie depr. M. i W. lm: (te) tarnowiany[2]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany tarnowianin • szanowni / drodzy tarnowianie!
- (1.2) rodowity tarnowianin • tarnowianin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „tarnowianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „tarnowianin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
